Gmina Kościan leży w Wielkopolsce, w powiecie kościańskim. Zajmuje obszar o powierzchni 202,5 km² i jest zamieszkana przez ponad 16000 mieszkańców w 37 wsiach i 7 przysiółkach. Największymi miejscowościami są Kiełczewo, Racot i Stare Oborzyska. W centrum Gminy znajduje się miasto Kościan, które jest odrębnym samorządem. Naszym atutem jest położenie. Przez gminę prowadzi droga ekspresowa S5, droga krajowa z Poznania do Wrocławia oraz droga wojewódzka z Nowego Tomyśla do Gostynia. Te szlaki komunikacyjne uzupełnia połączenie kolejowe między Poznaniem i Wrocławiem.
Zespół pałacowy w Racocie został zbudowany w latach 1780 – 1791 dla Antoniego Barnaby Jabłonowskiego, zaprojektowany zapewne przez słynnego architekta włoskiego Dominika Merliniego. (Około 1680 roku wzmiankowany jest dawny zamek). Obecnie pałac jest siedzibą dyrekcji Stadniny Koni w Racocie.
W racockim pałacu bywali między innymi: Tadeusz Kościuszko, pierwszy prezydent Warszawy Ignacy Wyszkota Zakrzewski, kompozytor hymnu polskiego Józef Wybicki, królowie holenderscy, prezydenci Rzeczypospolitej. Kompozycja przestrzenna rozwinięta jest wzdłuż równoleżnikowej osi i obejmuje: dziedziniec od zachodu zamknięty pałacem, od południa i północy oficynami, od zachodu budynkami gospodarczymi. Na zachód od pałacu znajduje się park.
Budynki wzniesiono w stylu klasycystycznym. Remontowany w latach 1968 – 1970 pałac jest dwukondygnacyjnym budynkiem, piętrowym, podpiwniczonym, zbudowanym na planie prostokąta, dziewięcioosiowym.
W 1902 roku do pałacu dobudowano skrzydło północne. Zbudowane w kształcie litery L, dwukondygnacyjne z mieszkalnym poddaszem, pięcioosiowe z jednoosiowym ryzalitem od zachodu i tarasem od północy. Elewacje podobne do elewacji pałacu. Dach mansardowy z lukarniami, kryty łupkiem i blachą. Obecnie jest to część hotelowa.
Po roku 1919 pałac w Racocie służył jako rezydencja dla prezydenta Rzeczypospolitej. Podczas zwiedzania elewacji zewnętrznej warto zwrócić uwagę na portyk. W trójkątnym zwieńczeniu znajduje się kartusz z herbem Jabłonowskich i orderami Orła Białego i św. Stanisława.
We wnętrzach pałacu warto zwrócić uwagę na elementy wystroju z ok. 1785 – 1790r., ponadto wspaniałe rozety, piec kwadratowy i okrągły, kominek z czarnego i szarego marmuru, meble z XIX wieku i z czasów Ludwika XV oraz meble z poroży jeleni. W skład zespołu pałacowo – parkowego wchodzą: oficyna południowa, oficyna północna, dawna wozownia. Całość otoczona jest parkiem krajobrazowym z końca XVIII wieku.